Życie Violette. Valérie Perrin

 

TYTUŁ: Życie Violette.

AUTOR: Valérie Perrin 

WYDAWNICTWO: Albatros

GATUNEK: literatura piękna 

LICZBA STRON: 480

DATA PREMIERY: 23 marca 2022

Zdjęcie autorskie Iza w labiryncie książek

Nie pamiętam już, kiedy mnie tak książka zaskoczyła i zachwyciła jednocześnie. Sięgnęłam po nią, bo wszędzie czytałam same słowa wręcz uwielbienia. I żadnej negatywnej opinii. Jak to możliwe? Czyżby książka idealna?

Dwa cytaty towarzyszyły mi podczas czytania:

Cmentarze pełne są ludzi niezastąpionych. Autor Georges Clemenceau.

Ogry są… jak cebula. […] Cebula ma warstwy, ogry mają warstwy. Cytat z filmu Shrek.

Bo historia Violette przypomina ogra. Albo cebulę. Wraz z przerzucanymi kartkami odrywamy kolejne warstwy. Poznajemy życiorys bohaterki, kiedy jest strażniczką cmentarza. Życie jej nie rozpieszczało, przeżyła wiele strat, które przeplatały się z chwilami szczęścia. Nie chcę pisać zbyt szczegółowo, żeby nie zepsuć frajdy z czytania potencjalnemu czytelnikowi. Od początku Violette pomału odkrywa detale ze swojego życia. Wbrew pozorom nie jest to historia kobiety nieszczęśliwej. Dla mnie jest to pochwała drobnych radości dnia codziennego i czerpania siły z dobrych chwil. Bo Vilolette nie narzeka ani wścieka się na los. Pogodzona z tym, co niesie los prowadzi życie spokojne. Pilnowanie cmentarza okazuje się na przykładzie naszej bohaterki zajęciem, które może dawać sporo radości. Wreszcie odnalazła spokój, robi to, co chce i na swój sposób pomaga ludziom. Violette prowadzi swój dziennik z życia cmentarza. Polecam uwadze.

To, co rzuca się w oczy po przeczytaniu kilku stron, to wrażliwość autorki i cudowny język. Ta opowieść się snuje powoli i bardzo malowniczo. Perrin jest świetnym obserwatorem rzeczywistości i umie to rewelacyjnie ubrać w odpowiednie słowa. Momentami miałam oczy szeroko otwarte ze zdziwienia, a czasami łzy w oczach. I to wszystko powodowało, że nie chciałam, aby ta książka się skończyła. 

Życiorys niebanalnej kobiety plus wciągający sposób przedstawienia całej historii powodują, że książkę będzie trudno zapomnieć.

Polecam.