Jak zawsze. Zygmunt Miłoszewski. Audiobook.

TYTUŁ: Jak zawsze

AUTOR:  Zygmunt Miłoszewski

WYDAWNICTWO: Biblioteka Akustyczna

GATUNEK: polska literatura piękna

Czas słuchania: 16 godzin 41 minut

Czytają: Dorota Kolak, Kamilla Baar-Kochańska,

Kazimierz Kaczor, Modest Ruciński

Zdjęcie z portalu audioteka.pl

Któż nie chciałby cofnąć czasu? Móc jeszcze raz przeżyć swoje życie?

W "Jak zawsze" Grażyna i Ludwik dostają taką szansę. Po uroczystej kolacji z okazji pięćdziesiątej rocznicy ślubu przenoszą się w czasie do roku 1963. Co z tego wynikło i w jakim świecie odnalazło się małżeństwo stanowi fabułę tej powieści. Nie będę więc dalej opisywać, aby nikomu nie psuć frajdy z czytania. Bo ja miałam wielką radość podczas słuchania tej książki.

Po tę książkę sięgnęłam z kilku powodów.

Głosami czytelników została Książką Roku 2017 na portalu lubimyczytać.pl. A czytelnik zawsze ma racje ;)

Lubię komedię.

A jeszcze bardziej lubię komedie ironiczno-romantyczne.

Przeczytałam już wszystkie książki pana Zygmunta i bardzo mi odpowiada Jego sposób pisania.

Ale niestety... Poległam. Nie dałam rady przebrnąć. Dłużyło mi się i nużyło mnie jak diabli. Odłożyłam. Po kilu tygodniach zrobiłam kolejne podejście. I znów nie zaiskrzyło... Myślę sobie: co jest? Przecież twórczość Miłoszewskiego cenię i lubię, a tu co? I wtedy trafiłam na audiobooka. I to był strzał w dziesiątkę. Dlaczego? Bo dopiero audiobook pokazał mi, że miałam złe podejście do książki w wersji papierowej, że za bardzo skupiałam się na tych "dłużyznach" i "rozwleczeniach". Że na tę powieść trzeba spojrzeć trochę inaczej. Że moja niecierpliwość spowodowana brakiem akcji była złym doradcą.

A audiobook sprawdził się na 100%. 

REWELACYJNI lektorzy! Świetnie dobrani do swoich ról, perfekcyjnie wczuli się w swoich bohaterów. I dopiero w ich interpretacji słowa autora nabrały odpowiedniego wydźwięku.

Słuchałam z zainteresowaniem. To co uważałam za "dłużyzny" w książce w wersji audio powodowały chwile zadumy i refleksji. Czasami zdarzało mi się parsknąć śmiechem, czasami zamyślić, czasami przytaknąć jakiemuś stwierdzeniu.

Miłoszewski poruszył wiele tematów. Podróże w czasie, możliwość przeżycia swojego życia raz jeszcze, małżeństwo, rodzicielstwo, przyjaźń, ustój w państwie, szeroko rozumianą kulturę, wychowanie, cielesność, spojrzenie na Europę, historię naszego kraju i wiele innych.

Doceniłam i humor, i refleksję Autora. Wiele przemyśleń jest mi bliskich, a wiele muszę "przetrawić". Kilkakrotnie uśmiechnęłam się pod nosem, a były też momenty w których miałam łzy w oczach.

Oprócz małżeństwa Grażyny i Ludwika bohaterem drugoplanowym, przynajmniej dla mnie, jest Warszawa. Miasto, które żyje i ma bogatą przeszłość. Miasto po którym spacerują małżonkowie w 1963 roku i zauważają różnice pomiędzy tym rokiem, a 2013. 

Powieść ta zostawia mnie z pytaniem: czy gdybym mogła przeżyć jeszcze raz swoje życie, to coś bym zmieniła czy dokonała tych samych wyborów, żeby znaleźć się  w tym miejscu w którym teraz jestem?