Wyrok diabła. Adrian Bednarek. {RECENZJA PREMIEROWA}

TYTUŁ: Wyrok diabła

AUTOR: Adrian Bednarek

WYDAWNICTWO: Novae Res

GATUNEK: thriller

STRON: 380

PREMIERA: 18 kwietnia 2018 roku

Egzemplarz recenzyjny dzięki uprzejmości Wydawnictwa Novae Res

Zdjęcie autorskie Iza w labiryncie książek

Dziś premiera! I to podwójna! Procesu diabła i Wyroku diabła.

Wyrok diabła to czwarta część cyklu o Kubie Sobańskim, znanym krakowskim adwokacie. Wcześniejsze to: Pamiętni diabła, Proces diabła, Spowiedź diabła. Koniecznie należy czytać po kolei.

Uprzedzam, że moja opinia nie będzie obiektywna. Dlaczego? Bo Pan Autor stworzył takiego bohatera, którego wręcz uwielbiam. A przecież nie można lubić psychopaty i mordercy! A Bednarkowi się udało. Kuba jest krakusem o podwójnej osobowości. Z jednej strony: wykształcony, inteligentny, przystojny pan adwokat, a z drugiej: błyskotliwy, atrakcyjny,  bezwzględny morderca i psychopata. 

Książka zaczyna się od przyznania się Sobańskiego do zabójstwa. I tak sobie myślę:  ale tak już na początku? Śledzimy cały przebieg zdarzeń aż do wyroku. Spotykamy Sonię Wodzińską, która pojawiła się w poprzedniej części serii. Towarzyszymy temu duetowi i obserwujemy ich poczynania. Działania, które przyprawiają o gęsią skórkę. Sceny morderstw przedstawione tak, że momentami dech zapiera. Szczegółowość opisów może niejednego przyprawić o bezsenność. Tak samo jak sceny pod prysznicem w areszcie. 

Sposób poprowadzenia fabuły przypadł mi do gustu. Raz towarzyszymy Kubie i poznajemy jego myśli, a potem obserwujemy Sonię i skutki jej przemyśleć. Momentami nie chciało mi się wierzyć, że można być w tak młodym wieku, jak jest Sonia, poranionym i skrzywdzonym, a jednocześnie bezwzględnym i bez empatii.

Sam wątek kryminalny jest mrożący krew w żyłach z zaskakującymi zwrotami akcji. Dużo się dzieje: trup ściele się gęsto, organy ścigania jak zawsze nieporadne, pani adwokat pyskata, media  niczym sępy, Sonia zakochana, Kuba na nikotynowym głodzie, aresztanci... jak zawsze.

Mnie oprócz samej kwestii zabójstw i osoby Diabła zaciekawiła inna tematyka. Kwestia, mogłoby się wydawać, drugoplanowa, a na którą ja zwróciłam uwagę. To, jak łatwo zdobyć informacje o drugim człowieku. W dobie komputerów, to nawet nie trzeba wychodzić z domu. Sami się wystawiamy na celownik psychopaty. Wszelkie portale społecznościowe i czaty dają nam niesamowitą ilość danych. I jeśli dołożymy do tego jeszcze nasze przyzwyczajenia i regularny tryb życia, to nic tylko wystawiać klatę pod nóż Sobańskiego.

Inna kwestia o której wciąż myślę, to jak bardzo mogą skrzywdzić nas najbliżsi. Jak brat może siostrze zadawać tyle bólu i fizycznego, i psychicznego? Jak starsza siostra może, sama będąc skrzywdzoną, zadręczać młodszego brata? I jak te wydarzenia mogą się odbić na życiu poszkodowanych dzieci? 

Czy polecam? Oczywiście! A dlaczego?

Bo lubię thrillery psychologiczne, dobrze stopniowane napięcie, niespodziewane zwroty akcji, wyrazistych bohaterów, plastyczne opisy "obrzydliwości", ciekawie poprowadzoną fabułę i drugoplanowe tło niekryminalne. Tylko mnie się zakończenie nie spodobało...

Polecam. Nie tylko Wyrok diabła, ale całą serię. 

Ofiara. Max Czornyj

TYTUŁ: Ofiara

AUTOR: Max Czornyj 

WYDAWNICTWO: Filia

GATUNEK: thriller/kryminał

STRON: 414

CYKL: Komisarz Eryk Deryło, tom 2

Zdjęcie autorskie Iza w labiryncie książek

Tu się nie ma co rozpisywać.

Dobre to było i trza czytać.

I co by tu napisać o fabule? 

W Lublinie giną osoby,a Eryk Deryło wraz ze swoim zespołem poszukują zabójcy. Tyle wystarczy.

Komu polecam tę książkę? :

* wszystkim lubiącym thrillery lub kryminały,

* ludziom o mocnych nerwach, którym nie straszne opisy zwłok lub miejsc zbrodni,

* czytelnikom doceniającym rodzimych autorów,

* wielbicielom twórczości Chrisa Cartera ( dla mnie obaj panowie piszą podobnie),

* fanom książek, w których akcja dzieje się w polskich miastach,

* zwolennikom szybkich zwrotów akcji,

* sympatykom wyrazistych postaci,

* wszystkim doceniającym dobry humor i ciekawe porównania, 

* i jeśli jeszcze do tego lubisz zaskakujące zakończenia,

to jest to książka dla Ciebie.

Przekonałam Cię?

Mam tylko 2 osobiste zastrzeżenia.

Po pierwsze: nie mogłam się wciągnąć w akcję i początek bardzo mi się dłużył. Nie wiem ile w tym udziału autora, a ile mojego, bo czytałam w święta pomiędzy pasztetem a rosołem.

A po drugie: mam ochotę nakrzyczeć na Pana Maxa. Takie zakończenie??? Jak żyć???

I jeszcze na końcu książki wydawnictwo szczuje czytelnika informacją, że kolejna część serii z Erykiem Deryło jesienią 2018 roku. Pytam się: jak przeżyć do jesieni???

Polecam.

I czekam z niecierpliwością.

PS. Jeśli nie czytałeś pierwszej części "Grzech", to tej nie czytaj; kolejność obowiązkowa.

Rozmówca. Chris Carter

TYTUŁ: Rozmówca

AUTOR: Chris Carter

WYDAWNICTWO: Sonia draga

GATUNEK: thriller/kryminał

STRON: 368

Zdjęcie autorskie Iza w labiryncie książek

To już 8 tom z cyklu Robert Hunter. I moje 8 spotkanie z tym genialnym bohaterem. Co jednoznacznie wskazuje mnie jako fankę tego cyklu. Czyli obiektywnie nie będzie...

Zacytuje sama siebie:

"Śmiało mogę powiedzieć, że pojechał po schemacie. Krótkie rozdziały, napięcie rosnące nieśpiesznie, makabryczne zbrodnie, bezwzględny psychopata, nieprzewidywalne zwroty akcji, zachwycający Robert H. i zaskakujące zakończenie. Czyli to, co zawsze można znaleźć w książkach Cartera".

I to wszystko znalazło się w tej części. 

Tylko, że nie od razu ruszyło "z kopyta". Tak gdzieś dopiero od połowy książki już jej nie mogłam odłożyć.

Oprócz tego co napisałam wyżej tutaj dużym plusem, jak dla mnie, jest przedstawione zjawisko społeczne, które można nazwać plagą XXI wieku. O czym myślę? Media społecznościowe.  Chociaż nie. Carter poruszył kilka tematów, które mi dały do myślenia.

Jednym z nich ekshibicjonizm internetowy. Wiele osób umieszcza w sieci tak wiele informacji, że odnalezienie ich i stworzenie krótkiej charakterystyki nie sprawia najmniejszego problemu: gdzie mieszkamy, co lubimy jeść, gdzie bywamy. Czyli sami wystawiamy się na celownik psychopaty.

Udział techniki w popełnieniu przestępstwa. Tutaj mamy telefony i wideo rozmowy. Podobnie jak w tomie 5 czyli "Jeden za drugim", gdzie psychopata transmitował zbrodnie przez internet. Czyli rozwój cywilizacji generuje nowy rodzaj przestępstw.

Pokolenie odmóżdżonych... i tu nawet tego nie skomentuje.

Trauma i życie z nią. Tutaj też nie mogę za dużo napisać. Ale pomoc psychologiczna okazała się do bani.

Poczytamy jeszcze w tej części o stalkingu. Ale też o przemocy fizycznej i psychicznej wobec ofiary, bo już samo odebranie życia to za mało.

Czyli jednym zdaniem podsumowując: oprócz "obrzydliwych obrzydliwości" mamy po tej lekturze kilka tematów do przemyślenia.

Polecam.  

Dziewczyna #9. Tami Hoag

TYTUŁ: Dziewczyna #9

AUTOR: Tami Hoag

WYDAWNICTWO: Harlequin Polska

GATUNEK: kryminał

STRON: 412

Zdjęcie autorskie Iza w labiryncie książek

Jeśli masz w domu nastolatka i uwielbiasz kryminały, to jest to książka idealna dla Ciebie.

Dlaczego? Czytaj dalej.

To moje pierwsze spotkanie z autorką. I mega zaskoczenie. Zastanawiam się dlaczego wcześniej na nią nie trafiłam. Pisarka ta zaintrygowała mnie maksymalnie. I choć okładka nie zachęca do sięgnięcia po tę książkę, to ja będę Cię namawiać.

Dostałam wszystko czego oczekuję od kryminału:

* jest trup (lub trupy) i próby odnalezienia sprawcy,
* jest rozbudzone zaciekawienie czytelnika, a czasami nawet napięcie,
* napisane tak, że książka sama się czyta,
* bohaterowie czyli śledczy, to ludzie z krwi i kości, a nie idealnie postacie: mają problemy i w pracy, i poza nią,
* rozbudowane tło obyczajowe,które skłania do wielu przemyśleń,
* są makabryczne opisy zwłok,
* narracja prowadzona na kilka głosów,
* autorka podsuwa wiele tropów, ale i tak zakończenie zaskakuje, a to lubię.

Mnie, oprócz wątku kryminalnego, bardzo zaintrygował wątek obyczajowy. A ponieważ sama jestem matką dwóch nastolatków, to temat skłonił mnie do zastanowienia nad kilkoma sprawami. Bohaterami tej powieści jest młodzież. Ich życie, kontakty z rówieśnikami i rodzicami. A także problemy takie jak: akceptacja w grupie, samoakceptacja, tatuaże dla nieletnich, rodzice i ich zapracowanie, miłość do dziecka i miłość do partnera, rodziny "patchworkowe", molestowanie seksualne, media społecznościowe i szkoły na dzieci wybitnie zdolnych. I choć mnogość tematyki może przerażać, to zapewniam, że autorka świetnie sobie poradziła sobie z całością.

I teraz pytanie zasadnicze: co  Ty, Rodzicu, wiesz o swoim nastoletnim dziecku?

Świetny kryminał. Mnie nasuwa się porównanie do innej książki: "Dobra matka" Małgorzaty Rogali. Tam, też obok wątku kryminalnego, było bardzo ciekawe tło obyczajowe.
Obie te powieści skłaniają do zastanowienia się nad tym, co oznacza bycie rodzicem dorastającego dziecka w obecnych czasach.

Polecam. Obie te książki. Ku przestrodze.